Po zakończeniu mrozów frezje z nasion należy natychmiast wynieść na zewnątrz, ponieważ latem na dworze jest chłodniej niż w szklarni. Intensywne światło nie szkodzi frezji, ale należy je zacieniać, aby obniżyć temperaturę otoczenia.
Miejsce, w którym zostanie umieszczona frezja, należy wyłożyć folią, aby zapobiec ukorzenieniu się i uszkodzeniu korzeni podczas przenoszenia ich do szklarni.
Gleba powinna być lekka i krucha. Bardzo odpowiedni jest torf z mchu o neutralnym odczynie. Mówi się, że frezje bardzo dobrze kiełkują, gdy wysieje się je w mieszance 3 części torfu z mchem i 1 części piasku. Najlepsza gleba do trwałego wzrostu to mieszanka równych części mchu torfu i piasku.
Przed siewem należy nawozić glebę, ale oszczędnie (100g saletry potasowej na metr sześcienny, 150g siarczanu potasu lub kalimagnezji, 1200g superfosfatu prostego, 5kg kredy). Małe ilości nawozu są trudne do wymieszania i powinny być wymieszane najpierw z piaskiem, a następnie z ziemią.
Dodatkowy nawóz należy zastosować wcześnie, tj. 5-6 tygodni po siewie. Początkowo należy stosować nawóz co 10 dni, a w przypadku słabego wzrostu – co tydzień.
Głównym nawozem jest nawóz azotowy i potasowy (10-20 g soli mineralnych na 10 litrów wody). Jedna lub dwie aplikacje mikroelementów. Stosunek azotu do potasu powinien wynosić 2:1, gdy rośliny znajdują się na zewnątrz i 1:1, gdy zostaną wniesione do szklarni. Takie proporcje występują przy sporządzaniu mieszaniny równych części azotanów amonu i potasu. Jesienią, gdy pogoda jest pochmurna, nawozi się tylko saletrą potasową, na przemian z saletrą wapniową.
Frezje z nasion wymagają więc częstszego dodatkowego nawożenia niż te uprawiane z bulw, które zawierają dużą ilość składników pokarmowych.
W szklarni frezje z nasion traktuje się tak samo jak te uprawiane z bulw.
Kwitnienie następuje po 9-12 miesiącach od wysiewu.
Plon nasion frezji w dużym stopniu zależy od temperatury w momencie uprawy.
Największe zawiązki nasion występują w temperaturze 20 °C, gdy rośliny kwitną i w temperaturze 14 °C przed kwitnieniem. W jednym pudełku z nasionami znajduje się około 10 do 12 nasion. Maksymalna liczba nasion, które można zebrać z jednej rośliny to około 100 sztuk, czyli około 1 g.
Wskazane jest rozmnażanie bulw z nasion do 4 lat.
Głębokość sadzenia i pozycja bulw
Głębokość sadzenia i położenie bulw frezji (pionowo, do góry lub dołem do góry) nie miały istotnego wpływu na plon kwiatów i bulw. Badał to duński naukowiec H.E. Kresten-Jensen w 1969 roku, sadząc bulwy na głębokości 2, 5 i 8 cm, oraz polski naukowiec K. Kukulčanka w 1974 roku, sadząc je na głębokości 4, 8, 12 i 16 cm. Ci ostatni stwierdzili, że nawet płytko posadzone bulwy znajdowały się głębiej po wykopaniu, wciągane przez wysychające kurczliwe korzenie.
Bulwy sadzimy na głębokości 6 cm. Posadzone na tej głębokości rośliny rosną dość mocno i nie wysychają tak szybko. W różnych mieszankach glebowych powinny być sadzone na głębokości 4 cm. Latem sadzić na głębokości 8 cm. Na tej głębokości temperatura gleby jest niższa i rośliny szybciej się rozwijają.
Gęstość sadzenia frezji zależy od wielu czynników: światła, chorób grzybowych, wielkości cebul i cech odmiany.
Rośliny stają się bardzo cienkie i wiotkie, jeśli światło nie dociera do dolnej części rośliny. Dlatego jesienią, gdy jest mało słońca, frezje powinny być sadzone rzadziej. W lecie należy również rzadziej sadzić rośliny bulwiaste, ponieważ wytwarzają one więcej liści.
Na początku uprawy frezji sadzono 150-200 bulw na metr kwadratowy, ale później zmniejszono to do 100, ponieważ gęste sadzenie powodowało częstsze występowanie chorób grzybowych, mniejszą liczbę kwiatów i mniejsze bulwy.
Obecnie w literaturze znów pojawiają się artykuły stwierdzające, że całkowity dochód z jednego kwiatu jest wyższy przy sadzeniu do 200 roślin na metr kwadratowy. Dzieje się tak dlatego, że w wyniku odkrycia skuteczniejszych preparatów chemicznych mniej roślin choruje na choroby grzybowe.
Gęstość zaludnienia
Większe cormy sadzi się rzadziej, mniejsze gęściej.
Różne odmiany cormy wytwarzają różną liczbę potomstwa, a także mają różnej wielkości liście. Dlatego we wszystkich katalogach frezji podano, ile odmian cebulek należy posadzić na metr kwadratowy.
Blauwe Wimpel, Saffier, Stockholm, Souvenir to najgęściej sadzone odmiany w ilości 110-130 sztuk na metr kwadratowy, natomiast Margaret, Pimpernel, Princess Marijke, Rosita, Rosemunde sadzone są w ilości 100-110 sztuk korali na metr kwadratowy.
Najrzadziej sadzone odmiany to Royal Gold, Eldorado, Appolo, Ballerina, Gloria Solis, Copenhagen, Rose-Marie, Sonata, o liczbie bulw 80-100 na metrze kwadratowym.
Frezje sadzi się zwykle w rzędach oddalonych od siebie o 10 centymetrów. W niektórych gospodarstwach frezje sadzi się w rozstawie rzędów 12,5-15 cm i gęściej w rzędach. Dzięki temu więcej światła dociera do dolnej części rośliny.
