Jedynym wegetatywnym organem rozrodczym frezji jest corma. Jego kształt zależy od wieku i cech odmiany. Etap – młodsze cormy, np. wyhodowane z dzieci, są dłuższe od starszych. Odmiany diploidalne mają zwykle bardziej płaskie i okrągłe bulwy niż odmiany poliploidalne. Wśród odmian poliploidalnych tylko Princess Marijke i Pimpernel mają okrągłe bulwy z 1-3 pąkami wegetatywnymi. Większość pozostałych odmian ma wydłużone, stożkowate bulwy z tylko jednym pąkiem wierzchołkowym. Pąki uśpione zaczynają rosnąć, gdy pąk centralny zostanie usunięty lub jego wzrost zostanie zahamowany środkami chemicznymi lub fizycznymi.
K. Kukulčanka przetestowała 27 różnych zabiegów fizycznych i chemicznych i stwierdziła, że tylko kilka z nich może powstrzymać wzrost apikalny. Takie działanie miały inhibitory wzrostu entilenchlorhydride i hydrat kwasu melenowego. Gdy wzrost apikalny został zahamowany przez te środki, zaczęły rosnąć boczne uśpione pąki. Dzięki temu wytworzyło się więcej korali.
Około 42 % masy bulw stanowi woda. Węglowodany stanowią główną część suchej masy. 5-7 % bezwzględnej suchej masy stanowią makroskładniki: azot, fosfor, potas.
Sieci
Frezje uprawiane na zewnątrz są dość odporne, jeśli rosną w nienawożonej glebie. W szklarniach bardzo szybko będą się wypaczać i deformować, dlatego konieczne jest napinanie siatek. Jesienne frezje potrzebują zwykle 3 rzędów siatki, a zimowe tylko 2. Niektóre bardzo wysokie odmiany, takie jak Margaret, mogą potrzebować nawet czterech rzędów.
Pierwsza siatka powinna być ustawiona na wysokości 10 cm, a druga na wysokości 15 cm nad pierwszą. Rozmiar oczek wynosi 10 × 10 cm. Bardzo ważne jest, aby siatki były dobrze napięte, nie były wykonane z grubego materiału i nie blokowały światła. Siatki można ułożyć w taki sam sposób jak w przypadku goździków.
Opryskiwanie środkami chemicznymi
W szklarniach frezje są bardzo źle atakowane przez mszyce. Szkodniki te nie tylko uszkadzają i deformują rośliny, ale także przenoszą wirusy. Rośliny są więc opryskiwane przeciwko chorobom i szkodnikom w trakcie sezonu wegetacyjnego. Jeśli są zdrowe, opryski należy rozpocząć 2 miesiące po posadzeniu, a w przypadku widocznych oznak choroby nawet wcześniej. Opryskiwać co 10-15 dni jednym z fungicydów systemicznych (0,1% benlate, 0,1% fundasol, 0,1% topsin, 0,1% BMK), zmieszanym z insektycydem (0,15% rogor, 0,2% antio lub 0,2% fozalon). Podczas oprysku należy podnieść temperaturę w szklarni powyżej 20°C, ponieważ fungicydy nie działają dobrze, gdy jest zimno. Wszystkie pestycydy są szkodliwe dla kwiatów frezji, dlatego nie należy opryskiwać roślin podczas ich kwitnienia.
Szczególne cechy uprawy
Nasiona frezji są średniej wielkości. Ich wielkość zależy od koloru kwiatów. W jednym gramie znajduje się 85-90 nasion frezji żółtokwiatowej, 95-110 czerwonokwiatowej, 105-110 białokwiatowej i 120-124 niebieskokwiatowej. Wysiać 2 do 3 gramów nasion frezji żółtej na metr kwadratowy lub 1,5 do 2,5 grama nasion innych kolorów.
Odmiany diploidalne kiełkują szybko, natomiast odmiany tetraploidalne wymagają stymulacji poprzez pocieranie nasion między papierem ściernym lub moczenie ich przez jeden dzień w wodzie o temperaturze 20°C, albo po prostu przez lekkie stukanie. Często nasiona kiełkują w wilgotnym wermikulicie lub torfie i są przykryte czarną folią polietylenową. Utrzymywane w temperaturze 20-22 °C. Kiełkowanie trwa 5-10 dni. Gdy pojawią się małe kiełki, nasiona są wysiewane. Jeśli kiełkowanie nie jest jednoczesne, należy wysiać kilka razy.
Liczba kiełkujących nasion w dużym stopniu zależy od temperatury. Mówi się, że optymalna temperatura kiełkowania to 20 stopni (około 95 % kiełkowania). W temperaturze 30 °C kiełkuje około 20 %. W temperaturze 12 °C tylko około 30 %.
Frezje o żółtych kwiatach kiełkują dwa razy szybciej niż te o kwiatach czerwonych czy niebieskich. Nasiona najszybciej kiełkują, gdy są wysiewane w stanie zaledwie dojrzałym, choć zachowują zdolność kiełkowania przez 2-3 lata. Nasiona o energii kiełkowania mniejszej niż 80 procent są uznawane za nieodpowiednie.
Można je wysiewać po prostu na miejsce stałe lub przesadzać, gdy korzeń jest nie dłuższy niż 0,5 cm. Wysiać około 2,5 g nasion na metr kwadratowy powierzchni. Kiełkuje około 200 roślin. Można wysiewać do doniczek z budyniem torfowym lub polietylenowych (4 nasiona na doniczkę), albo do standardowych skrzynek z wyższymi bokami. Mech torfowy i kubki polietylenowe umieszcza się następnie w pojemnikach wypełnionych ziemią. W Anglii wysiewa się 18-19 nasion w doniczkach o średnicy 22 cm, a następnie 12-14 roślin. Siać na głębokość 0,5-1 cm i przykryć 2 cm warstwą torfu. Po wykiełkowaniu utrzymuje się temperaturę 13-15°C.
W Danii prowadzono badania nad najlepszą gęstością, w jakiej można uprawiać frezje z nasion. Stwierdzono, że jest to zależne od okresu wegetacji. Przy wysiewie nasion najlepiej uprawiać 250 roślin na metr kwadratowy w lutym i 130 w czerwcu. W pierwszym przypadku rośliny rozmieszcza się co 4 cm w rzędzie, w drugim co 7-8 cm, pozostawiając 10 cm odstępu. Późniejszy siew, przy ciepłej pogodzie, daje dwa razy więcej liści niż w przypadku siewu przy chłodniejszej pogodzie.
